Dziń dybry!
Szybka notka, bo za kilka minut jedziemy na leżakowe kino. Znacie to uczucie, kiedy znajdujecie konto swojego przyszłego przeciwnika? Kiedy sprawdzacie filmy z treningów i wyglada to dobrze? A potem ogarniasz, że biegają tylko po kole, więc macie przewagę techniczną? Ja znam. Ogółem przygotowania do psich zawodów to katusze emocjonalne i kropka.
Pozdrawiam wszystkich i żadnych,
Frytek
czwartek, 15 sierpnia 2019
sobota, 1 czerwca 2019
Dzień trzydziesty, czyki podsumowanie, a ja dziękuję pięknie
Witam wszystkich śledzących poczybania!
Świat wchodzi w czerwiec. Znaczy to mniej, więcej tyle, że powinniście przestać śledzić tę kronikę. Kosztowała mnie wiele czasu i męczyła. Może kiedyś wytworzę podobną. Co osiągnęłam przez maj? Nic. Tylko kilkadziesiąt przygód więcej, tylko życko dalej gna... Jest nieźle, przeżyłam maj! A Wam życzę zdrowia i epickości niedorównującej mojej. Dziękuję, że ktokolwiek czytał. Nie wiem, jak Wy to wytrzymaliście nerwowo, ale cóż... dzięki, gratulacje!
Z poważaniem,
Ja
Świat wchodzi w czerwiec. Znaczy to mniej, więcej tyle, że powinniście przestać śledzić tę kronikę. Kosztowała mnie wiele czasu i męczyła. Może kiedyś wytworzę podobną. Co osiągnęłam przez maj? Nic. Tylko kilkadziesiąt przygód więcej, tylko życko dalej gna... Jest nieźle, przeżyłam maj! A Wam życzę zdrowia i epickości niedorównującej mojej. Dziękuję, że ktokolwiek czytał. Nie wiem, jak Wy to wytrzymaliście nerwowo, ale cóż... dzięki, gratulacje!
Z poważaniem,
Ja
czwartek, 30 maja 2019
Dzień trzydziesty, czyli darmowe jedzenie, a wieczorem się obijam
Witam wszystkich śledzących poczynania!
Ten dzień jest taki słodko-gorzki. Plus? Dostałam darmowe jedzenienw formie pop-cornu od Ciska albo Bogusia. Już szczegółów nie pamiętam.
A gorzko? Ha, autobusiarze to cwaniaki! Gościu odjechał minutę i czterdzieści sekund przed czasem. Na szczęście go wykiwałam i poszłam na inny.
To w ogóle podejrzanie spokojny dzień, więc post też spokojny. Wieczorem pierwszy raz od wieków raczyłam się regeneracją. Piękne życie! Dzień Angielski zrobi się sam.
Z poważaniem,
Ja
Ten dzień jest taki słodko-gorzki. Plus? Dostałam darmowe jedzenienw formie pop-cornu od Ciska albo Bogusia. Już szczegółów nie pamiętam.
A gorzko? Ha, autobusiarze to cwaniaki! Gościu odjechał minutę i czterdzieści sekund przed czasem. Na szczęście go wykiwałam i poszłam na inny.
To w ogóle podejrzanie spokojny dzień, więc post też spokojny. Wieczorem pierwszy raz od wieków raczyłam się regeneracją. Piękne życie! Dzień Angielski zrobi się sam.
Z poważaniem,
Ja
środa, 29 maja 2019
Dzień dwudziesty dziewiąty, czyli szachy, a długopisy są niebezpieczne
Witam wszystkich śledzących poczynania!
Na wstępie pragnę nadmienić, że pojawi się tylko jedno zdjęcie w celu podkreślenia jego zmaczenia.
Tak, SZACHT-MACHT w mniej niż dwudziestu ruchach i bez straty figury. Przynajmniej ta gra mi dzisiaj wyszła, bo w statki przegrałam. Byłam naprawdę blisko wygranka, lecz Weronika (pozdrawiam Cię) w ostatnim momencie znalazła ostatni z moich okrętów do zatopienia. Gra w czołgi natomiast pozostała nierozstrzygnięta. Powód? Dzwonek. Drugi? W szkole nie można mieć niebezpiecznych przedmiotów, a taki strzelający ołówek to jeszcze komuś może oko przestrzelić omyłkowo. Trzymajcie się od nich z daleka! Dodatkową ochronę zapewnia lektura epickiego bloga. link
Z poważaniem,
Ja
Na wstępie pragnę nadmienić, że pojawi się tylko jedno zdjęcie w celu podkreślenia jego zmaczenia.
Tak, SZACHT-MACHT w mniej niż dwudziestu ruchach i bez straty figury. Przynajmniej ta gra mi dzisiaj wyszła, bo w statki przegrałam. Byłam naprawdę blisko wygranka, lecz Weronika (pozdrawiam Cię) w ostatnim momencie znalazła ostatni z moich okrętów do zatopienia. Gra w czołgi natomiast pozostała nierozstrzygnięta. Powód? Dzwonek. Drugi? W szkole nie można mieć niebezpiecznych przedmiotów, a taki strzelający ołówek to jeszcze komuś może oko przestrzelić omyłkowo. Trzymajcie się od nich z daleka! Dodatkową ochronę zapewnia lektura epickiego bloga. link
Z poważaniem,
Ja
Dzień dwudziesty ósmy, czyli trzęsawica, a Anglik mi rozkazywać nie będzie
Witam wszystkich śledzących poczynania!
Dłuższą chwilę mnie tu nie było, ale jak majowa, to majowa - cały maj. Tego dnia akurat trzęsły mi się kończyny, bo nadchodził sprawdzian z dat. Lubię historię. Bardzo lubię. A te ciągi cyferek? To ja słówka z angielskiego - zło, lecz podołałam. Po lekcjach robiłam rzeczy na Dzień Angielski w domu Madży. Recenzja jej taty jest pozytywna - chciał karmić mnie surowizną. Później kolejny raz angielski - dodatkowy dla (braku) odmiany. Jak wracałam, to mi Marcel kazał przyjść, ale NEIN! Nie będzie mi Angol dyktował warunków! Zgadzacie się ze mną? Dajcie znać w komentarzach.
Z poważaniem,
Ja
Dłuższą chwilę mnie tu nie było, ale jak majowa, to majowa - cały maj. Tego dnia akurat trzęsły mi się kończyny, bo nadchodził sprawdzian z dat. Lubię historię. Bardzo lubię. A te ciągi cyferek? To ja słówka z angielskiego - zło, lecz podołałam. Po lekcjach robiłam rzeczy na Dzień Angielski w domu Madży. Recenzja jej taty jest pozytywna - chciał karmić mnie surowizną. Później kolejny raz angielski - dodatkowy dla (braku) odmiany. Jak wracałam, to mi Marcel kazał przyjść, ale NEIN! Nie będzie mi Angol dyktował warunków! Zgadzacie się ze mną? Dajcie znać w komentarzach.
Z poważaniem,
Ja
poniedziałek, 27 maja 2019
Dzień dwudziesty siódmy, czyli termin przekroczony, a miny robią się same
Witam wszystkich śledzących poczynania!
Mogę odetchnąć. Blog został oceniony. Nie zapomnę miny pani od informatyki, która przeglądała stronkę. Aż brew uniosła, ha! Teraz posty staną się bardziej swobodne i mniej pilnowane. A dzisiaj to właściwie poniedziałek się zadział. Wrzucam zdjęcia z nagrywek filmiku religijnego.
Z poważaniem,
Ja
Mogę odetchnąć. Blog został oceniony. Nie zapomnę miny pani od informatyki, która przeglądała stronkę. Aż brew uniosła, ha! Teraz posty staną się bardziej swobodne i mniej pilnowane. A dzisiaj to właściwie poniedziałek się zadział. Wrzucam zdjęcia z nagrywek filmiku religijnego.
Z poważaniem,
Ja
niedziela, 26 maja 2019
Dzień dwudziesty szósty, czyli Agatttss wstawia i wystawia, a Misiowa Dolina została podbita
Witam wszystkich śledzących poczynania!
Super dzień! Bo co potrzeba do spełnienia? Wojaży, dyskusji, psa i śmiechu. Wojaże? Owszem, tak. Po pierwsze - Agatttss wrzuciła film z występu KOMA "X", ale zaraz po tym, jak go ujrzałam, usunęła go bez śladu. Poza tym razem z ekipą blokową nawiedziłam Misiakową Dolinę. Jeden komentarz. Trzy... Dwa... Jeden... RYYYYYYŻ! Dyskusja? I to jaka! Tyle lat na Instagramie, a dopiero dzisiaj miałam lepszą spinę.
Gościu przyczepił się, że psa rzeczy uczę. Pozdrawiam Marka.
Pies? Taak! Długi spacer i ubabranie w błocie... tylko mnie. W sumie lepsze to niż maź, która zleciała na mnie w Chełmoniewie. Ni to kupa, ni to ślina...
Śmiech? A śmiech jest zawsze!
Tak bardzo się śmiałam, że aż mi się czas skończył.
Z poważaniem,
Ja
Super dzień! Bo co potrzeba do spełnienia? Wojaży, dyskusji, psa i śmiechu. Wojaże? Owszem, tak. Po pierwsze - Agatttss wrzuciła film z występu KOMA "X", ale zaraz po tym, jak go ujrzałam, usunęła go bez śladu. Poza tym razem z ekipą blokową nawiedziłam Misiakową Dolinę. Jeden komentarz. Trzy... Dwa... Jeden... RYYYYYYŻ! Dyskusja? I to jaka! Tyle lat na Instagramie, a dopiero dzisiaj miałam lepszą spinę.
Gościu przyczepił się, że psa rzeczy uczę. Pozdrawiam Marka.
Pies? Taak! Długi spacer i ubabranie w błocie... tylko mnie. W sumie lepsze to niż maź, która zleciała na mnie w Chełmoniewie. Ni to kupa, ni to ślina...
Śmiech? A śmiech jest zawsze!
Tak bardzo się śmiałam, że aż mi się czas skończył.
Z poważaniem,
Ja
sobota, 25 maja 2019
Dzień dwudziesty piąty, czyli babka, a wojaże są epickie
Witam wszystkich śledzących poczynania!
Wydarzenia, które wydarzyły się tego dnia, bledną w obliczu ostatniego, dużego zwrotu akcji tej doby. Byliśmy na wycieczce w stałym składzie. Akurat śpiewaliśmy Sen Katarzyny II. Jakaś babka się na Nas krzywo patrzyła. Spytaliśmy, czy chce płytę, bo jesteśmy zespołem. Rozmowa doprowadziła do tego, że śpiewaliśmy dla Niej. Chciała także sprzedać cukierasy za piętnaście złotych, ale nie daliśmy się namówić na wątpliwy biznes. Za to może nawet będziemy w internecie na filmie! Zdziwiły mnie Jej nieskromne komentarze. Świeczka dla Jej głupoty, którą strach przytaczać. W hołdzie Agathcie pola ba obrazki pozostawiam puste jak Jej głowa. A wojaże wszak udane.
Z poważaniem,
Ja
Wydarzenia, które wydarzyły się tego dnia, bledną w obliczu ostatniego, dużego zwrotu akcji tej doby. Byliśmy na wycieczce w stałym składzie. Akurat śpiewaliśmy Sen Katarzyny II. Jakaś babka się na Nas krzywo patrzyła. Spytaliśmy, czy chce płytę, bo jesteśmy zespołem. Rozmowa doprowadziła do tego, że śpiewaliśmy dla Niej. Chciała także sprzedać cukierasy za piętnaście złotych, ale nie daliśmy się namówić na wątpliwy biznes. Za to może nawet będziemy w internecie na filmie! Zdziwiły mnie Jej nieskromne komentarze. Świeczka dla Jej głupoty, którą strach przytaczać. W hołdzie Agathcie pola ba obrazki pozostawiam puste jak Jej głowa. A wojaże wszak udane.
Z poważaniem,
Ja
Dzień dwudziesty czwarty, czyli poślizg, a religia to pestka
Witam wszystkich śledzących poczynania!
Tak, post wstawiam w niewłaściwy dzień. Powód? Zasnęłam. Myślałam, że wojaże nie męczą, nie takie, ale najwyraźniej się myliłam. Chociaż do błędu się potrafię przyznać, ha!
Byłam w szkole, ale nie uczyłam się, bo musiałam z koleżankami wklepywać wyniki wyborów. Chcieliśmy to zrobić na wycieczce, ale nie pykło coś. Także pisaliśmy. Na początku byłam takim skrybo-sekretarzem, że zastanawiałam się nad powiązaniem tamtego komputera z maszyną do pisania. Bez kitu! Tak się ciężko pisało. A, jeszcze niektóre literki zostały starte, więc luks.
Nie aż taka!! Później to religia była. Zrobiłam jakieś zadanie w dziesięć minut. Chlebek z masełkiem i pomidorkiem!
Krzyżówka religijna była częścią. Jako jedno z haseł dałam sznycla. Tego nie je się podczas postu, a chrzest wydawał się zbyt banalny jak na literę z.
Zapomniałam portfela, więc weszłam po szkole do baru i wyszłam. Poszłam do domu, wartę pełniła moja mama. Zapytałam ją, czy zrobiła mi obiad, a ona, że nie wie i mam sobie kupić. Wzięłam piątala. Myślałam, że tyle kosztuje zupa, ale tyle kosztuje barszcz, więc kupiłam małe frytki wzbogacone o ketchup. W restauracji luks ,,Bar bosmanowy" natknęłam się na Annę oraz Kaszaną rozprawiające na temat butów. Okazało się, że ta druga zakupiła obuwie na stronie o nazwie głównego bohatera ,,Allo, allo!". Nic z moich pseudopropozycji nie przypadło jej do gustu. To potwierdza, że nie znam się na butach. Dobroduszna Anna obdarowała mnie kawałkiem pizzy. Dziękuję!
Na angielskim dodatkowym oglądaliśmy serial o brytyjskim małżeństwie. Ona-czarownica od triku pieczenia chleba ze sklepu i jej nieudolny mąż-pianino sprzedawali dom z półhektarowym grzybem na ścianie. Mam nadzieję, moi czytelnicy, że nigdy nie dacie się w coś takiego wkopać.
Z poważaniem,
Ja
Tak, post wstawiam w niewłaściwy dzień. Powód? Zasnęłam. Myślałam, że wojaże nie męczą, nie takie, ale najwyraźniej się myliłam. Chociaż do błędu się potrafię przyznać, ha!
Byłam w szkole, ale nie uczyłam się, bo musiałam z koleżankami wklepywać wyniki wyborów. Chcieliśmy to zrobić na wycieczce, ale nie pykło coś. Także pisaliśmy. Na początku byłam takim skrybo-sekretarzem, że zastanawiałam się nad powiązaniem tamtego komputera z maszyną do pisania. Bez kitu! Tak się ciężko pisało. A, jeszcze niektóre literki zostały starte, więc luks.
Nie aż taka!! Później to religia była. Zrobiłam jakieś zadanie w dziesięć minut. Chlebek z masełkiem i pomidorkiem!
Krzyżówka religijna była częścią. Jako jedno z haseł dałam sznycla. Tego nie je się podczas postu, a chrzest wydawał się zbyt banalny jak na literę z.
Zapomniałam portfela, więc weszłam po szkole do baru i wyszłam. Poszłam do domu, wartę pełniła moja mama. Zapytałam ją, czy zrobiła mi obiad, a ona, że nie wie i mam sobie kupić. Wzięłam piątala. Myślałam, że tyle kosztuje zupa, ale tyle kosztuje barszcz, więc kupiłam małe frytki wzbogacone o ketchup. W restauracji luks ,,Bar bosmanowy" natknęłam się na Annę oraz Kaszaną rozprawiające na temat butów. Okazało się, że ta druga zakupiła obuwie na stronie o nazwie głównego bohatera ,,Allo, allo!". Nic z moich pseudopropozycji nie przypadło jej do gustu. To potwierdza, że nie znam się na butach. Dobroduszna Anna obdarowała mnie kawałkiem pizzy. Dziękuję!
Na angielskim dodatkowym oglądaliśmy serial o brytyjskim małżeństwie. Ona-czarownica od triku pieczenia chleba ze sklepu i jej nieudolny mąż-pianino sprzedawali dom z półhektarowym grzybem na ścianie. Mam nadzieję, moi czytelnicy, że nigdy nie dacie się w coś takiego wkopać.
Z poważaniem,
Ja
czwartek, 23 maja 2019
Dzień dwudziesty trzeci, czyli najkrótszy post, a biologia mnie męczy
Witam wszystkich śledzących poczynania!
Właśnie skończyłam projekt z biologii i mam cztery minuty na naskrobanie posta. Epicko, nie? Byłam w szkole i graliśmy w karty, więc luks. Spać mi się chce.
Z poważaniem,
Ja
P.S. Patrzcie, zdążyłam!
Właśnie skończyłam projekt z biologii i mam cztery minuty na naskrobanie posta. Epicko, nie? Byłam w szkole i graliśmy w karty, więc luks. Spać mi się chce.
Z poważaniem,
Ja
P.S. Patrzcie, zdążyłam!
środa, 22 maja 2019
Dzień dwudziesty drugi, czyli pat z rana jak śmietana, a na Hyperiona za Chiny nie idę
Witam wszystkich śledzących poczynania!
Dzień był napędzany przez perspektywę pobytu w Landzie Energii, co dla większości stanowiło często jedyny powód zdecydowanie się na tak trudną i nieprzewidywalną wojaż. Plany zakładały brak snu do drugiej w nocy, ale tak zawiało nudą, że podjęliśmy przed pierwszą. Na dobranoc grałam w trąd i szachy, więc super. Owszem, budzik został nastawiony, lecz samoczynnie obudziłam się po godzinie szóstej. Śniadanie zostało zaplanowane na ósmą. Ubrałam się itp. Później zapodałam Kai pata.
Nie tego!
Nie, ten też nie! Graliśmy wszak w szachy. Na śniadanie zjadłam płatki. Kolejnym punktem były Wadowice, jednak nie kupiłam kremówki. Moim zdaniem to strata pieniążków. Ja pamiętam, jak rok temu ktoś przedstawił teorię biznesową, żeby nakupować napoleonek w Koszalinie, przetransportować je do Wadowic pod nazwą kremówki i zarabiać dużo pieniędzy. Pomysł niegłupy w przeciwieństwie do faktu, że zastanawiałam się nad pokonaniem Hyperiona. To taka kolejka górska, którą koniecznie chciałam odwiedzić, ponieważ wyglądała jak zupełnie bezpętlowa. Na miejscu okazała się inna. Nie poszłam, mimo zatwierdzeń Szwajcarskiej firmy. Wierzyłam, że jest bezpiecznie, niesmak z Disneylandu pozostał. A w szwajcarskiej wiosce i tak byłam. Zrobiłam sobie zdjęcie z flagą Szwajcarii, a później na tle Smoka. Ten smok to akurat epicki rollercoaster. Nogi wiszą, a ja sobie jadę. Byłam tam kilka razy.
A w Bumerangu siedziałam pierwszy raz na pierwszym siedzeniu z braku laku. Wrażenia są zupełnie inne!
Teraz wracam do domu. Pozdrawiam każdego z autobusu.
Z poważaniem,
Ja
Dzień był napędzany przez perspektywę pobytu w Landzie Energii, co dla większości stanowiło często jedyny powód zdecydowanie się na tak trudną i nieprzewidywalną wojaż. Plany zakładały brak snu do drugiej w nocy, ale tak zawiało nudą, że podjęliśmy przed pierwszą. Na dobranoc grałam w trąd i szachy, więc super. Owszem, budzik został nastawiony, lecz samoczynnie obudziłam się po godzinie szóstej. Śniadanie zostało zaplanowane na ósmą. Ubrałam się itp. Później zapodałam Kai pata.
Nie tego!
Nie, ten też nie! Graliśmy wszak w szachy. Na śniadanie zjadłam płatki. Kolejnym punktem były Wadowice, jednak nie kupiłam kremówki. Moim zdaniem to strata pieniążków. Ja pamiętam, jak rok temu ktoś przedstawił teorię biznesową, żeby nakupować napoleonek w Koszalinie, przetransportować je do Wadowic pod nazwą kremówki i zarabiać dużo pieniędzy. Pomysł niegłupy w przeciwieństwie do faktu, że zastanawiałam się nad pokonaniem Hyperiona. To taka kolejka górska, którą koniecznie chciałam odwiedzić, ponieważ wyglądała jak zupełnie bezpętlowa. Na miejscu okazała się inna. Nie poszłam, mimo zatwierdzeń Szwajcarskiej firmy. Wierzyłam, że jest bezpiecznie, niesmak z Disneylandu pozostał. A w szwajcarskiej wiosce i tak byłam. Zrobiłam sobie zdjęcie z flagą Szwajcarii, a później na tle Smoka. Ten smok to akurat epicki rollercoaster. Nogi wiszą, a ja sobie jadę. Byłam tam kilka razy.
A w Bumerangu siedziałam pierwszy raz na pierwszym siedzeniu z braku laku. Wrażenia są zupełnie inne!
Teraz wracam do domu. Pozdrawiam każdego z autobusu.
Z poważaniem,
Ja
wtorek, 21 maja 2019
Dzień dwudziesty pierwszy, czyli boli mnie piszczel, a Kaszana dała ciastko
Witam wszystkich śledzących poczynania!
Dzień rozpoczął się od wojaży. Wycieczka do Auschwitz rozpoczęła się od rozważań na temat kwadratowego Koła, a także tekstu piosenek. Ach, ta dzisiejsza młodzież! Nie ma to jak namawianie do prawdziwych uczuć nie na pokaz, a później przekupywaniu dziewczyny wakacjami i prezentami. Nie jestem w stanie podać tytuły tego tworu. Wystarczyć stwierdzić, że jest po prostu zły.
Skutkiem wojaży długim samochodem okazało się drętwienie i kłucie w piszczelach. Na szczęście nie było ono permamentne. Inaczej poćwiartowałabym ten autosamochód. Przed przybyciem na Świetliste Wzgórze Kaszana podzieliła się ze mną ciastkami, co uznałam za miłe, bo ciastka to moje paliwo, a szczególnie te darmowe.
W autobususie grałam też w szachy na telefonie. RAZ udało mi się połączyć z koleżanką. Wygrałam. Kiedy zaczęłam rozgrywki z obcymi Amerykańcami, na początku często przegrywałam, jednak wkrótce zaczęłam zwyciężać, taką mam dobrą passę. HI, I WON CHESS!!!!!!!
Na Pogórku Promieni spotkałam kurę. Bardzo ładna taka kura i nawet ma trzy macki w swojej główce.
Auschwitz nie ma co opisywać, bo to już mój trzeci raz tutaj. Pragnę nadmienić, że trafiliśmy na dobrego przewodnika, a miejsce zdecydowanie warte odwiedzenia, żeby zdobyć informacje.
Z poważaniem,
Ja
Dzień rozpoczął się od wojaży. Wycieczka do Auschwitz rozpoczęła się od rozważań na temat kwadratowego Koła, a także tekstu piosenek. Ach, ta dzisiejsza młodzież! Nie ma to jak namawianie do prawdziwych uczuć nie na pokaz, a później przekupywaniu dziewczyny wakacjami i prezentami. Nie jestem w stanie podać tytuły tego tworu. Wystarczyć stwierdzić, że jest po prostu zły.
Skutkiem wojaży długim samochodem okazało się drętwienie i kłucie w piszczelach. Na szczęście nie było ono permamentne. Inaczej poćwiartowałabym ten autosamochód. Przed przybyciem na Świetliste Wzgórze Kaszana podzieliła się ze mną ciastkami, co uznałam za miłe, bo ciastka to moje paliwo, a szczególnie te darmowe.
W autobususie grałam też w szachy na telefonie. RAZ udało mi się połączyć z koleżanką. Wygrałam. Kiedy zaczęłam rozgrywki z obcymi Amerykańcami, na początku często przegrywałam, jednak wkrótce zaczęłam zwyciężać, taką mam dobrą passę. HI, I WON CHESS!!!!!!!
Na Pogórku Promieni spotkałam kurę. Bardzo ładna taka kura i nawet ma trzy macki w swojej główce.
Auschwitz nie ma co opisywać, bo to już mój trzeci raz tutaj. Pragnę nadmienić, że trafiliśmy na dobrego przewodnika, a miejsce zdecydowanie warte odwiedzenia, żeby zdobyć informacje.
Z poważaniem,
Ja
poniedziałek, 20 maja 2019
Dzień dwudziesty, czyli kwadratowe koło, a wycieczka już wkrótce
Witam wszystkich śledzących poczynania!
Wycieczka szkolna zacznie się już niebawem, a dzień nie zaskoczył niczym szczególnym. No, może tylko tym, że wykazałam się umiejętnościami technicznymi. Powitajcie technika obsługi magnetofonu na polonezie. Tak, to ja. Obsługiwać magnetofon, patrząc na kwadratowe koło...
Coś pięknego! Caryca pakuje się w walizkę, a w torbę, która starcza mojemu psu na dziesięć dni, mnie tylko na trzy. Poza tym poczułam dzisiaj żyłkę handlową.
Moja lista jest imponująca i pomyśleć, że na to wszystko wysłałam trochę ponad dwie dyszki. Magia Dino! A magia snu? Nadal w nią wierzę, więc dobranoc.
Z poważaniem,
Ja
Wycieczka szkolna zacznie się już niebawem, a dzień nie zaskoczył niczym szczególnym. No, może tylko tym, że wykazałam się umiejętnościami technicznymi. Powitajcie technika obsługi magnetofonu na polonezie. Tak, to ja. Obsługiwać magnetofon, patrząc na kwadratowe koło...
Coś pięknego! Caryca pakuje się w walizkę, a w torbę, która starcza mojemu psu na dziesięć dni, mnie tylko na trzy. Poza tym poczułam dzisiaj żyłkę handlową.
Moja lista jest imponująca i pomyśleć, że na to wszystko wysłałam trochę ponad dwie dyszki. Magia Dino! A magia snu? Nadal w nią wierzę, więc dobranoc.
Z poważaniem,
Ja
niedziela, 19 maja 2019
Dzień dziewiętnasty, czyli Mruk, a kolorki chyba uczulają
Witam wszystkich śledzącyxh poczynania!
Wielki dzień nastał. Przyszedł czas na niebezpieczną podróż do Kołobrzegu wyczekiwaną od wielu wieków.
Ruszyliśmy z dworca, chociaż niby blisko osiedla się zatrzymywał. Na dworcu w Kołobrzegu biały gostek zaczepił Nas, żeby Dobosz zrobił siku. Pogadał o Czeczenii i się ulotnił. Poszliśmy na plac zabaw z bunkrami. Widzieliśmy go z okna autobusu. Na żywo jeszcze lepszy!
W Maku oferowali tzw. ofertę tostową. Potwierdziło się również, że tubylcy czekają dłużej na przykładzie Mruka. To taki człowiek, co go w Kołobrzegu spotkaliśmy. Wołaliśmy Domikika aspo£ecznego obywatela, aby zszedł do Nas na plac marzeń - zabaw, sportu, trampolin, psów.. Grał. Wróciliśmy na pierwotny plac, aby namówić Mruka ja turlanko. To nie jest już młodzieniec, więc wyglądało to niebanalnie. Przez chwilę również myśleliśmy, że nie ma autobusu, ale był. W Koszalinie szybko zjadłam na obiad, by wraz z resztą pojechać przebijać bańki mydlane. W przerwie pizza. Obliczałam jej pole z Doboszem. Czy wiedzieliście, że dwie pizze o średnicy 24 cm mają mniejsze pole już jedna czterdziestka? To wiedza sporadycznie przydatna. Kolor Fest polegał na rzucaniu prochem za piętnaście złotych. Nie zapłaciliśmy ani gorsza, więc wygryw. Tylko mnie twarz boli. Przypadek? Chinolski proch? Uczulenie? Przeżyję? A na przystanku w drodze powrotnej ukończyłam z Anke pizzę. Pyszotku!
Z poważaniem,
Ja
Wielki dzień nastał. Przyszedł czas na niebezpieczną podróż do Kołobrzegu wyczekiwaną od wielu wieków.
Ruszyliśmy z dworca, chociaż niby blisko osiedla się zatrzymywał. Na dworcu w Kołobrzegu biały gostek zaczepił Nas, żeby Dobosz zrobił siku. Pogadał o Czeczenii i się ulotnił. Poszliśmy na plac zabaw z bunkrami. Widzieliśmy go z okna autobusu. Na żywo jeszcze lepszy!
W Maku oferowali tzw. ofertę tostową. Potwierdziło się również, że tubylcy czekają dłużej na przykładzie Mruka. To taki człowiek, co go w Kołobrzegu spotkaliśmy. Wołaliśmy Domikika aspo£ecznego obywatela, aby zszedł do Nas na plac marzeń - zabaw, sportu, trampolin, psów.. Grał. Wróciliśmy na pierwotny plac, aby namówić Mruka ja turlanko. To nie jest już młodzieniec, więc wyglądało to niebanalnie. Przez chwilę również myśleliśmy, że nie ma autobusu, ale był. W Koszalinie szybko zjadłam na obiad, by wraz z resztą pojechać przebijać bańki mydlane. W przerwie pizza. Obliczałam jej pole z Doboszem. Czy wiedzieliście, że dwie pizze o średnicy 24 cm mają mniejsze pole już jedna czterdziestka? To wiedza sporadycznie przydatna. Kolor Fest polegał na rzucaniu prochem za piętnaście złotych. Nie zapłaciliśmy ani gorsza, więc wygryw. Tylko mnie twarz boli. Przypadek? Chinolski proch? Uczulenie? Przeżyję? A na przystanku w drodze powrotnej ukończyłam z Anke pizzę. Pyszotku!
Z poważaniem,
Ja
sobota, 18 maja 2019
Dzień osiemnasty, czyli trumna, a noc kończy się o 22
Witam wszystkich śledzących poczynania!
Dzisiaj nie mam czasu nawet na wrzucenie fotografii, ponieważ przed chwilą wróciłam z Nocy Muzeów... bez muzeów! Od początku. Pierwszą część dnia spędziłam w Manowie z Pawłem. Składaliśmy trampolinę i zamykaliśmy się nawzajem w kartonowej trumnie. Przednia zabawa! Dlatego wróciłam tak późno. W drodze powrotnej zobaczyłam kolejkę obok muzeum i uświadomiłam sobie, co to za dzień. Zebrałam ekipę w składzie - Anke, Dobosz i oczywiście epicka Ja, aby podjąć się ekspedycji. Chcieliśmy zahaczyć ciapciągi, prawie wsiedliśmy do wagonu byle jakiego, lecz nagle odnaleźliśmy plac zabaw. Spędziliśmy tam dobre pół godziny. Przeklęte Buglo, zjadacz czasu! Dalej poszliśmy, ale nic nie zwiedziliśmy, bo większość wystaw została zamknięta o 22. Na jarmarku sprzedawali pierogi po dwa złote, ale to był dobry dzień, ponieważ został zwieńczony pobytem w sklepie spożywczym. Pozdrawiam każdego członka ekspedycji.
Z poważaniem,
Ja
Dzisiaj nie mam czasu nawet na wrzucenie fotografii, ponieważ przed chwilą wróciłam z Nocy Muzeów... bez muzeów! Od początku. Pierwszą część dnia spędziłam w Manowie z Pawłem. Składaliśmy trampolinę i zamykaliśmy się nawzajem w kartonowej trumnie. Przednia zabawa! Dlatego wróciłam tak późno. W drodze powrotnej zobaczyłam kolejkę obok muzeum i uświadomiłam sobie, co to za dzień. Zebrałam ekipę w składzie - Anke, Dobosz i oczywiście epicka Ja, aby podjąć się ekspedycji. Chcieliśmy zahaczyć ciapciągi, prawie wsiedliśmy do wagonu byle jakiego, lecz nagle odnaleźliśmy plac zabaw. Spędziliśmy tam dobre pół godziny. Przeklęte Buglo, zjadacz czasu! Dalej poszliśmy, ale nic nie zwiedziliśmy, bo większość wystaw została zamknięta o 22. Na jarmarku sprzedawali pierogi po dwa złote, ale to był dobry dzień, ponieważ został zwieńczony pobytem w sklepie spożywczym. Pozdrawiam każdego członka ekspedycji.
Z poważaniem,
Ja
piątek, 17 maja 2019
Dzień siedemnasty, czyli chwila prawdy na matematyce, a to był WOS
Witam wszystkich śledzących poczynania!
Dzień zaczął się nadzwyczajnie nudno. Żadnej kontuzji na wychowaniu fizycznym, żadnych komplikacji, polonistka wyjątkowo w sosie, nawet sprawdzanu z historii nie było. A jednak coś musiało pójść nie tak. Na matematyce miałyśmy się zgłosić z Carycą do pani Haliny, aby zrobić plakaty na pseudo-kampanię prowyborczą, która wyszła całkiem profesjonalnie. Taki plakat Caryca wytworzyła. Akurat obrócony jest specjalnie, żebyście się przekręcać głowę nauczyli.
Przy okazji dostałam polecenie od nauczyciela matematyki, aby zakupić długopisy takie specjalne do trójek pitagorejskich oraz tabletki na ból głowy spowodowany zapewne wrzaskami uczniów. Z tym pisadłem to było tyle zachodu, że na koniec życzyłam sprzedawcy, żeby nie trafiał na klientów jak my, chociaż bardziej to ja. To chyba już dość przygód na dziś. Jutro realizuję wojażowy aspekt bloga. Aby zebrać siły, otrzymałam nawet ważny autograf.
Dobra, pa, bo nie wstanę. Miłej nocki.
Z poważaniem,
Ja
Dzień zaczął się nadzwyczajnie nudno. Żadnej kontuzji na wychowaniu fizycznym, żadnych komplikacji, polonistka wyjątkowo w sosie, nawet sprawdzanu z historii nie było. A jednak coś musiało pójść nie tak. Na matematyce miałyśmy się zgłosić z Carycą do pani Haliny, aby zrobić plakaty na pseudo-kampanię prowyborczą, która wyszła całkiem profesjonalnie. Taki plakat Caryca wytworzyła. Akurat obrócony jest specjalnie, żebyście się przekręcać głowę nauczyli.
Przy okazji dostałam polecenie od nauczyciela matematyki, aby zakupić długopisy takie specjalne do trójek pitagorejskich oraz tabletki na ból głowy spowodowany zapewne wrzaskami uczniów. Z tym pisadłem to było tyle zachodu, że na koniec życzyłam sprzedawcy, żeby nie trafiał na klientów jak my, chociaż bardziej to ja. To chyba już dość przygód na dziś. Jutro realizuję wojażowy aspekt bloga. Aby zebrać siły, otrzymałam nawet ważny autograf.
Dobra, pa, bo nie wstanę. Miłej nocki.
Z poważaniem,
Ja
czwartek, 16 maja 2019
Dzień szesnasty, czyli Gdynia to utopia, a ja jestem śledziem
Witam wszystkich śledzących poczynania!
Ten dzień ma tylko jedno określenie - sacrè bleu! Tyle dzisiaj zostało przesądzone, że LUKS. Byłam w Gdyńce na wojaży dość poważnej w utopijnej szkole z parkiem w centrum, gdzie dzieci nie klną na przerwach, a ludzie rozmawiają ze sobą zamiast siedzieć z nosami w książkach. I nikt nie chodzi krzywo, więc będę pierwsza, hihi. Wstawiam obrazek stoczni nieopodal.
Kolejne osiągnięcie to zaktualizowanie danych na temat zawartości Szczęśliwego Posiłku w Maku. Jak można dodawać marchew?
Zategowańsko totalne! Już wiem, że nigdy nie kupię Szczęśliwego Posiłku, nawet jeśli równa się to z brakiem doznania szczęścia do końca żyćka. Ja również Wam to radzę. Nie można godzić się na dyktaturę warzyw, a marchewek w szczególności.
Chcą wszystkim obić twarze! Chociaż Katarzynie by i tak nie pomogło! Właśnie... Katarzyna to dzisiaj szła sobie obok placu, a ja ją śledziłam. Ślepiec nawet nie zauważył, a śledź nadal ślizgał za nią. Śledziłam ją jak wędka rybę.
Mogłabym złowić Katarzynę na biwaku, ale trudno dopasować termin. Chyba znowu nie pojadę... Takie fatum. Nie może się wszystko udawać i z tą myślą Was zostawiam.
Z poważaniem,
Ja
Ten dzień ma tylko jedno określenie - sacrè bleu! Tyle dzisiaj zostało przesądzone, że LUKS. Byłam w Gdyńce na wojaży dość poważnej w utopijnej szkole z parkiem w centrum, gdzie dzieci nie klną na przerwach, a ludzie rozmawiają ze sobą zamiast siedzieć z nosami w książkach. I nikt nie chodzi krzywo, więc będę pierwsza, hihi. Wstawiam obrazek stoczni nieopodal.
Kolejne osiągnięcie to zaktualizowanie danych na temat zawartości Szczęśliwego Posiłku w Maku. Jak można dodawać marchew?
Zategowańsko totalne! Już wiem, że nigdy nie kupię Szczęśliwego Posiłku, nawet jeśli równa się to z brakiem doznania szczęścia do końca żyćka. Ja również Wam to radzę. Nie można godzić się na dyktaturę warzyw, a marchewek w szczególności.
Chcą wszystkim obić twarze! Chociaż Katarzynie by i tak nie pomogło! Właśnie... Katarzyna to dzisiaj szła sobie obok placu, a ja ją śledziłam. Ślepiec nawet nie zauważył, a śledź nadal ślizgał za nią. Śledziłam ją jak wędka rybę.
Mogłabym złowić Katarzynę na biwaku, ale trudno dopasować termin. Chyba znowu nie pojadę... Takie fatum. Nie może się wszystko udawać i z tą myślą Was zostawiam.
Z poważaniem,
Ja
środa, 15 maja 2019
Dzień piętnasty, czyli zwątpienie, a Katarzyna mnie gnębi
Witam wszystkich śledzących poczynania!
Ja nie mogę! Podczas gdy normalni ludzie mają górę testów, ja siedzę w klasie i gram w szachy.
Znaczy... To nie jest źle! Wręcz przwciwnie! Cieszę się pewną swobodą. Jupi! Tak!
Nie wierzę, że to piszę. Dzisiaj rano wstałam z przeświadczeniem, że bez sensu pisać tu nadprogramowo, ale teraz mi się trochę chce. Wiecie dlaczego? Dla tych wszystkich dziwackich wpisów. Wątpię, że ktoś to czyta. Pozdrawiam Anke. Może jednak mam czytelników.
Katarzyna nauczyła się robić nową, przerażająca twarz. Sprawia to, że potrafi się lepiej kamuflować w tłumie. Tala twarz katarzynkowa to od razu wychodziła przed szereg, nawet jeśli nigdy nie miała nóg, a teraz ta mina... Potrafię skomentować wiele jej wyczynów, jednak tego za nic! Jeszcze mnie statystycznie goniła ta gruba wielbicielka.
I jednego z tego dnia żałuję - że nie zobaczyłam złości Angola na pozorowany PlayPark! Może nie było mi to teraz dane zwyczajnie.
Z poważaniem,
Ja
Ja nie mogę! Podczas gdy normalni ludzie mają górę testów, ja siedzę w klasie i gram w szachy.
Znaczy... To nie jest źle! Wręcz przwciwnie! Cieszę się pewną swobodą. Jupi! Tak!
Nie wierzę, że to piszę. Dzisiaj rano wstałam z przeświadczeniem, że bez sensu pisać tu nadprogramowo, ale teraz mi się trochę chce. Wiecie dlaczego? Dla tych wszystkich dziwackich wpisów. Wątpię, że ktoś to czyta. Pozdrawiam Anke. Może jednak mam czytelników.
Katarzyna nauczyła się robić nową, przerażająca twarz. Sprawia to, że potrafi się lepiej kamuflować w tłumie. Tala twarz katarzynkowa to od razu wychodziła przed szereg, nawet jeśli nigdy nie miała nóg, a teraz ta mina... Potrafię skomentować wiele jej wyczynów, jednak tego za nic! Jeszcze mnie statystycznie goniła ta gruba wielbicielka.
I jednego z tego dnia żałuję - że nie zobaczyłam złości Angola na pozorowany PlayPark! Może nie było mi to teraz dane zwyczajnie.
Z poważaniem,
Ja
wtorek, 14 maja 2019
Dzień czternasty, czyli Weronika prawie zbija króla, a ja orientuję się w sprawie francuskiego
Witam wszystkich śledzących poczynania!
Jak wczoraj się narobiłam, to dzisiaj wszystko odbębniłam na czas i mogłam poleżeć chwilę. Niezłe, nie? Oczywiście piszę tak późno, ponieważ uwielbiam ten dreszczyk emocji, kiedy kończy się czas. Zupełnie jak na teście, a tych nie lubię wcale.
Co z dzisiejszych osiągnięć? Zrobiłam prezentację z polskiego i pani mnie nie ugryzła. Na fizyce grałam z Weroniką w szachy. Partia przybrała dziwny obrót, bowiem ona ciągle dawała mi szacha, a ja uciekałam, nawet mając jedno pole do dyspozycji. Jutro może też zagramy. Rano spróbuję spisać zasady Kakao, bo karty też lubię.
Kilka godzin po powrocie do domu natknęłam się na portalu aspołecznościowym na profil bab, które reklamują zdrowe jeść. Okazało się, że powinnam jeść jajco na śniadanie. Napisałam o moich płatkach. Pozdrowiły mnie, skoro nie zgadzałam się z ich opinią i nie mogliśmy wspólnie gotować jajc. Dzisiaj piłam też sobie niezdrowego Szłepsika. Przerobiłam go na Wilusia. Kto to widział ruski napój!?
Rozmawiałam chwilę z Kariną, a później na grupie francuzowej. Okazało się, że nikt się nie uczył. Tam w zasadzie nikt się nie edukuje w tym kierunku. Udało się stworzyć meme.
Idę spać, aby wyspać się na dwugodzinne skakanie w PlayParku. Oczywiście nie jest to prank na Marcelu.
Z poważaniem,
Ja
Jak wczoraj się narobiłam, to dzisiaj wszystko odbębniłam na czas i mogłam poleżeć chwilę. Niezłe, nie? Oczywiście piszę tak późno, ponieważ uwielbiam ten dreszczyk emocji, kiedy kończy się czas. Zupełnie jak na teście, a tych nie lubię wcale.
Co z dzisiejszych osiągnięć? Zrobiłam prezentację z polskiego i pani mnie nie ugryzła. Na fizyce grałam z Weroniką w szachy. Partia przybrała dziwny obrót, bowiem ona ciągle dawała mi szacha, a ja uciekałam, nawet mając jedno pole do dyspozycji. Jutro może też zagramy. Rano spróbuję spisać zasady Kakao, bo karty też lubię.
Kilka godzin po powrocie do domu natknęłam się na portalu aspołecznościowym na profil bab, które reklamują zdrowe jeść. Okazało się, że powinnam jeść jajco na śniadanie. Napisałam o moich płatkach. Pozdrowiły mnie, skoro nie zgadzałam się z ich opinią i nie mogliśmy wspólnie gotować jajc. Dzisiaj piłam też sobie niezdrowego Szłepsika. Przerobiłam go na Wilusia. Kto to widział ruski napój!?
Rozmawiałam chwilę z Kariną, a później na grupie francuzowej. Okazało się, że nikt się nie uczył. Tam w zasadzie nikt się nie edukuje w tym kierunku. Udało się stworzyć meme.
Idę spać, aby wyspać się na dwugodzinne skakanie w PlayParku. Oczywiście nie jest to prank na Marcelu.
Z poważaniem,
Ja
poniedziałek, 13 maja 2019
Dzień trzynasty, czyli ups, a lud planuje wojaże do Kołobrzegu
Witam wszystkich śledzących poczynania!
Ups... To jest dobre słowo na ten dzień.
Nie chodziło mi o UPS, ale ok. Obiecałam Weronice wysłać lekcje z dzisiaj, ale sprawdzałam Gdynię i jadłam obiad, więc zapomniałam. Z tego powodu dostała to przed 23. Będzie zła? Możecie obstawiać.
Na pewno nie macie internetu tak szybkiego jak pan z obrazka, ha! Jeszcze rozmawiałam z Carycą o Krainie Energii. Mam wątpliwości, czy chcę iść na Hyperiona. Boję się jego zapięć, więc postawiłam sobie ultimatum - albo dostaję się na humana dziennikarskiego, albo wychodzę na strachajło. Dyrektorze, nie ulitujesz się? A co do władców. Ükasz dowiedział się o moim zamiłowaniu do niemieckich marszów. Powiedział, że przyjdzie po mnie policja. Czekam.
Tak, mam Spotifaja na moje marsze. Nikt mi już nie podskoczy, czuję się tak nowocześnie. A banda chce wybyć z Koszalina. Już lecę zrobić prawko! Wróóóóć! Nie masz nawet siedemnastu lat. Figa mogłaby albo Emila, ale nieeee! 
Notkę dedykuję tej oto niecierpliwej osóbce. Pozdrawiam! xD Tak, teraz piszę bloga. Nie, wcale nie zamierzam tego robić przez kolejną godzinę.
Z poważaniem,
Ja
niedziela, 12 maja 2019
Dzień dwunasty, czyli jem kotleta, a Rasputina pokonał koc
Witam wszystkich śledzących poczynania!
Dzisiejszy dzień minął pod znakiem filmiku z historii. Głupie dziecki zawaliły okop, więc zostałam zmuszona do pracy z rana!
Jak wszyscy przyszłi, to było już weselej. Ola zjadła mi kotlety, a do tego oddała spodnie. Ja sama również się pożywiłam, lecz później. Korzystnym okazały się nowoczesne rozwiązania typu lejce ze smyczy albo rajtuza na głowie Lenina.
W mniejszym gronie udało się nagrać sceny rosyjskie. Tańcowanie
Rasputina na długo zapadnie mi w pamięć. Skończyło się to Jego śmiercią na kocu. Na obiad jadłam ziemniaki z dodatkami. Chcecie znać tysiąc powodów, dla których warto jeść je?
1. Są pyszne
2. Są smaczne
3. Są zdrowe
4. Są tanie
5. Są unikalne
6. Zwiększają szansę na znalezienie kamienia fizjologicznego
7. Kotleciora i ogórasa już dzisiaj jadłam, a ziemniaczków niestety nie
Sami widzicie! Jedźcie ziemniaki. A poza tym Katarzyna i Dobosz rządzą. Do czego to doprowadzi dowiecie się w następnym odcinku mojego życia.
Z poważaniem,
Ja
Dzisiejszy dzień minął pod znakiem filmiku z historii. Głupie dziecki zawaliły okop, więc zostałam zmuszona do pracy z rana!
Jak wszyscy przyszłi, to było już weselej. Ola zjadła mi kotlety, a do tego oddała spodnie. Ja sama również się pożywiłam, lecz później. Korzystnym okazały się nowoczesne rozwiązania typu lejce ze smyczy albo rajtuza na głowie Lenina.
W mniejszym gronie udało się nagrać sceny rosyjskie. Tańcowanie
Rasputina na długo zapadnie mi w pamięć. Skończyło się to Jego śmiercią na kocu. Na obiad jadłam ziemniaki z dodatkami. Chcecie znać tysiąc powodów, dla których warto jeść je?
1. Są pyszne
2. Są smaczne
3. Są zdrowe
4. Są tanie
5. Są unikalne
6. Zwiększają szansę na znalezienie kamienia fizjologicznego
7. Kotleciora i ogórasa już dzisiaj jadłam, a ziemniaczków niestety nie
Sami widzicie! Jedźcie ziemniaki. A poza tym Katarzyna i Dobosz rządzą. Do czego to doprowadzi dowiecie się w następnym odcinku mojego życia.
Z poważaniem,
Ja
sobota, 11 maja 2019
Dzień jedenasty, czyli przypadkowe poszukiwania kamienia fizjologicznego, a Dobosz jest alchemikiem
Witam wszystkich śledzących poczynania!
To oficjalne! Kamień fizjologiczny istnieje! Nie wierzcie przeciwnikom alchemii! Albo czekajcie...
Wszyscy byli bardzo podekscytowani. Dobosz szybko rozwiał wątpliwości, że kamień nie kest filozoficzny, ino fizjologiczny. Może nie pozwalał na zmianę miedzi w złoto czy wieczny żywot, lecz dzięki niemu mocz przybierał na jakości. Świetnie, prawda?
Najdziwniejsze jest jednak to, że wielu młodych ludzi mylili go z filozoficznym. Żeby jeszcze byli tacy mądrzy i mi okopu nie zawalili!
Widziałam, że się bawili. Zabawa to dobra rzecz, o ile nie obsuwają się okopy. Chyba dom na piasku równa się niedobry pomysł. Przemyślę to.
Z poważaniem,
Ja
To oficjalne! Kamień fizjologiczny istnieje! Nie wierzcie przeciwnikom alchemii! Albo czekajcie...
- Tak, umiem zrobić zrzut ekranu. Dostanę piątkę. I proszę wybaczyć wprowadzenie w błąd. Kamień był ewidentnie fizjologiczny. Stało się to w czasie kopania okopu na jutro. W zasadzie cała moja aktywność dzisiaj kręciła się wokół robienia dziury. Wiele ciekawych rzeczy znaleziono po rozkopaniu piaskownicy np. moją starą foremkę w kształcie słonika albo opakowanie, chociaż nie wiem, na który rok jest ono datowane. Jedynie wiadomo, że lody te nadal rozprowadzają po niszowych hurtowniach. I tak kamień fizjologiczny zrobił furorę. Jego blasku nie przyćmiła nawet Katarzyna z różowymi grabkami. Nie planowaliśmy go szukać, jednak nawiązał się sam. Grzech nie skorzystać z tego typu kąska.
Wszyscy byli bardzo podekscytowani. Dobosz szybko rozwiał wątpliwości, że kamień nie kest filozoficzny, ino fizjologiczny. Może nie pozwalał na zmianę miedzi w złoto czy wieczny żywot, lecz dzięki niemu mocz przybierał na jakości. Świetnie, prawda?
Najdziwniejsze jest jednak to, że wielu młodych ludzi mylili go z filozoficznym. Żeby jeszcze byli tacy mądrzy i mi okopu nie zawalili!
Widziałam, że się bawili. Zabawa to dobra rzecz, o ile nie obsuwają się okopy. Chyba dom na piasku równa się niedobry pomysł. Przemyślę to.
Z poważaniem,
Ja
Subskrybuj:
Posty (Atom)